Co dwóch fotografów to nie jeden

Świat zwariował. Nie dość, że do tej pory miałam jednego świetnego fotografa, Olę, którą uwielbiam za jej profesjonalne oko, precyzję i nabyte umiejętności, które pozwalają robić naprawdę świetne kadry oraz za pomysłowość i wizję artystyczną, dzięki którym mamy już na koncie kilka niesamowitych, niepowtarzalnych zdjęć, to od teraz mam drugiego (niebawem pojawi się jeszcze trzeci). Przez kilka najbliższych postów, razem ze zdjęciami Oli, będą się również pojawiać zdjęcia kogoś nowego. A tak naprawdę osoby, która w tworzeniu Vanilla Madness bierze czynny udział już od dłuższego czasu, która robiła mi zdjęcia jeszcze zanim poznałam Olę, a która po jej pojawieniu się, odgrywa techniczną rolę dla strony a także bardzo często umożliwia wygodny transport dla Oli i mnie na zdjęcia w bardziej odległe miejsca. A przede wszystkim osoba świetna nie tylko ze względu na zasługi dla strony. ale również ważna dla mnie. Tą osobą jest oczywiście, Damian, mój chłopak, którego osoby znające Vanilla Madness już jakiś czas, widziały w postach i niejednokrotnie o nim czytały.

Zdjęcia sprzed epoki Oli, jak śmiało mogę nazwać okres istnienia bloga trwający od założenia go do momentu poznania Oli w lipcu zeszłego roku, nie grzeszyły jakością. Powodem był brak dostępu do dobrego sprzętu. Kiedy wraz z pojawieniem się nowej lustrzanki, zniknęła ta bariera, można śmiało powiedzieć, że rozpoczęła się nowa epoka. Epoka Oli i Damiana.

Ludzie widzący nas podczas robienia zdjęć do tego wpisu (na szczęście nie było ich wielu), musieli mieć mnie za jakąś wariatkę. Nie dość, że w niebotycznych szpilkach, eleganckiej sukience i marynarce, pozuję przed jakąś bramą z blachy na obrzeżach miasta, to na dodatek zdjęć nie robi mi jedna osoba a dwie. W końcu, jak szaleć to szaleć :) Nie bójcie się jednak, że od teraz posty zawsze będą podzielone na dwie części. Tak będzie tylko przez chwilę. Chciałam, żebyście byli świadomi, które zdjęcia są czyje, dlatego dodałam zdjęcia Oli jako pierwsze a potem odstępem zaznaczyłam moment, od którego możecie zobaczyć zdjęcia Damiana.

zdjęcia Ola A.

Podoba mi się fakt, że mam teraz dwóch fotografów. Spiszę z wyjaśnieniami, bo zdaję sobie sprawę, że poprzednie zdanie może uczynić ze mnie narcyza. Nie chodzi mi przecież o to, że w jednej chwili mam dwóch naraz. Przyznam nawet, że starania o dobre ujęcia z jedną osobą, to dla mnie wysiłek, więc przy Oli i Damianie jednocześnie nie wiem nawet, w którą stronę mam patrzeć i co ze sobą zrobić. Pisząc pierwsze zdanie tego akapitu, miałam na myśli, że dwóch fotografów to dwa różne spojrzenia. Nie wiem jak Wy, ale ja widzę różnicę w zdjęciach Damiana i Oli (nie chodzi mi o ostrość i inne techniczne sprawy, bo te są na podobnym poziomie). Moim zdaniem można dostrzec dwa punkty widzenia. Mam nadzieję, że zauważycie je również Wy i dzięki temu blog nie będzie dla Was schematyczny i za każdym razem odnajdźcie w nim coś nowego, czego wcześniej tutaj nie dostrzegliście.

zdjęcia Damian N.